UCAPAN PM NAJIB RAZAK & HADI AWANG : PAS & UMNO BERSATU ….

Biarpun ada sinar untuk melihat UMNO dan PAS bersatu demi kepentingan umat Islam dan orang Melayu di negara ini, penyatuan itu dilihat tidak akan berlaku menerusi penggabungan parti politik.
Menurut Mufti Perak, Tan Sri Harussani Zakaria, kedua-dua pihak dilihat sangat berminat kepada pengukuhan umat Islam dan Melayu di negara ini dan ia perlu dilakukan dengan segera.

Jelasnya, penyatuan di atas nama agama dan bangsa itu boleh dilakukan dengan memberi sokongan kepada satu sama lain tanpa penggabungan parti.

"Apa yang diucapkan Perdana Menteri dan (Haji) Abdul Hadi Awang menunjukkan kedua-duanya menuju ke arah penyatuan. Jika hendak bergabung dari segi politik mungkin susah tetapi penyatuan masih boleh dilakukan menerusi memberi sokongan kepada polisi-polisi yang membantu orang Islam dan Melayu.

"Contohnya, sekarang parti Barisan Nasional sedang memerintah, jika ada polisi yang baik untuk orang Islam dan Melayu, PAS patut menyokongnya. Janganlah asyik membangkang sahaja.

"Kita sudah tidak mempunyai masa yang banyak, kira-kira dua tahun sahaja lagi. Jika penyatuan tersebut lambat dilakukan, bimbang ia akan menjejaskan perkembangan orang Islam dan Melayu di Malaysia," katanya kepada pemberita selepas menjadi panel di Multaqa Serantau Alumni Al-Azhar Malaysia 2015 di sini hari ini.

Tambah Harussani, terdapat banyak titik persamaan yang boleh dijadikan asas kepada kedua-dua parti untuk bersatu demi kemajuan ummah.

Pendapat berkenaan turut disokong oleh Ketua Dewan Ulama PAS, Datuk Dr. Mahfodz Mohamed yang melihat penyatuan dua parti berkenaan boleh dilaksanakan tanpa perlu penggabungan parti politik.

"Apa pun perlu merujuk kepada Al-Quran dan As-Sunnah.

Kalau hendak selesaikan masalah umat Islam, saya lihat sudah banyak kita (PAS dan UMNO) bersatu contohnya dalam isu Palestin dan Masjid Al-Aqsa.

Ini pastinya tidak ada masalah jika melibatkan isu-isu di negara ini cuma bukan penggabungan parti politik. Itu susah sikit kerana masing-masing ada pengalaman dan sejarah sendiri," katanya ketika menjadi salah seorang ahli panel multaqa berkenaan.-MalaysiaGazette

Memang benar bahawa PRU14 akan datang akan menyaksikan Pakatan Pembangkang akan dikepalai oleh parti DAP. Parti-parti yang lain hanya sekadar tunggangan parti chauvinis tersebut.

Penyatuan dan kerjasama sesama parti Melayu adalah sesuatu yang MiM harapkan. MiM percaya anda juga mengharapkannya. Malah, 7 tahun lepas, MiM telah pun menulis artikel (tahun 2008) tentang isu perpaduan dan penyatuan Melayu ini,

SESUNGGUHNYA, niat perpaduan dan penyatuan merupakan satu usaha murni dan mesti terus dibaja. Semangatnya diharapkan akan terus membara, malah akan lebih membara pada masa hadapan.

Manakala tindak balasnya mestilah disegerakan tanpa mengundang slapstik murah yang biasa kedengaran hari ini tatkala kita membicarakan politik Melayu, contohnya dakwaan sandiwara politik dan sebagainya.

Itulah harapan kita apabila mengikuti perkembangan antara parti UMNO dan Pas sejak kebelakangan ini.

Jika kita perhatikan, istilah perpaduan dan penyatuan pernah sinonim dengan bangsa Melayu.

Walaupun banyak peristiwa seharian yang menonjolkan perpecahan Melayu, kita masih mampu mencanangkan kebanggaan kerana kita juga kaya dengan peristiwa-peristiwa bersejarah yang menjuruskan kepada perpaduan dan penyatuan bangsa.

Peristiwa suka duka ini sepatutnya menyediakan satu bangsa Melayu yang telah mengalami evolusi pemikiran yang lebih matang, bijak, waras dan bertolak ansur.

Apabila kita membicarakan perpaduan dan penyatuan bangsa, mahu tidak mahu, kita akan menumpukannya kepada politik bangsa Melayu itu sendiri.

Kita sudah maklum dengan keretakan perpaduan bangsa Melayu adalah melalui politiknya.Malah, kesesuaian bangsa Melayu itu sebenarnya bergantung kepada kekuatan politik Melayu sendiri.

Tanpa keutuhan politik, bangsa Melayu boleh digertak dan titik tumpuan kita menjadi kabur.

Penyatuan bangsa Melayu seperti penyatuan suara politik menyediakan satu persoalan asas iaitu bagaimanakah kaedahnya perpaduan dan penyatuan bangsa Melayu ini dapat dicapai?

Pada pendapat penulis, terdapat tiga kaedah yang boleh digunakan iaitu:

1. Mewujudkan hanya satu parti Melayu.
2. Mewujudkan satu induk untuk semua parti Melayu.
3. Mewujudkan perpaduan melalui kesepakatan di antara parti-parti Melayu.

1. Kaedah pertama, hanya satu parti Melayu adalah yang paling ideal sekali iaitu mewujudkan satu wakil parti politik orang Melayu. Satu parti Melayu sudah cukup untuk menjamin kekuatan dan penerimaan sebulat suara seluruh bangsa Melayu di negara ini.

Dengan jaminan politik, bangsa Melayu dapat kembali menumpukan matlamat asas iaitu memajukan bangsa, sama ada dari segi agama, pelajaran, ekonomi dan sebagainya. Melaluinya juga, segala sandiwara yang membuka pekung di dada orang Melayu dapat dihindarkan daripada terus tersebar luas ke seluruh dunia.

Persoalannya, apakah ia boleh menjadi kenyataan?

Jika kita perhalusi, kaedah penyatuan seperti di atas memerlukan pengorbanan yang amat besar, terutamanya di kalangan pemimpin parti politik Melayu itu sendiri.

Pengorbanan yang dimaksudkan ialah sesetengah daripada mereka mesti bersedia untuk melepaskan jawatan dan kuasa yang selama ini dikecapi semasa berada dalam parti masing-masing kerana penyatuan besar-besaran menjadi satu parti tunggal akan menyebabkan berlakunya pertindihan ataupun lebihan pemimpin.

Dalam konteks realitinya hari ini;

a) Apakah pemimpin-pemimpin Melayu sanggup melepaskan kesenangan dan kuasa masing-masing demi penyatuan bangsa?

b) Apakah bangsa Melayu hari ini akan dapat menyaksikan sendiri penyatuan suara hati dan politik ala Malayan Union tahun 1946?

2. Politik bangsa Melayu pernah mengguna pakai kaedah kedua iaitu satu induk untuk semua parti Melayu.

Ia berada di bawah satu bumbung, yang dikenali sebagai Parti Perikatan.

Biarpun UMNO dan Pas tidak menjadi satu tetapi mereka pernah berada di dalam satu rumah yang sama.Penyatuan sebegini rupa tetap akan menguntungkan bangsa Melayu kerana tidak akan berlaku pecah undi.

Kekuatan politik bangsa Melayu akan tetap berkisar di dalam rumah itu sahaja. Malah, perbezaan pandangan antara parti-parti Melayu boleh diselesaikan secara dalaman.

Cara begini juga dapat mewujudkan persaingan yang sihat di antara parti-parti dengan masing-masing berlumba-lumba menyediakan program- program sosial untuk merapatkan diri dengan rakyat biasa.

Persoalannya sekarang ialah jika kaedah ini digunakan, apakah akan berlaku kompromi antara UMNO dan Pas dalam menentukan induk (rumah) yang bakal dikongsi di antara mereka?

Persoalan ini sungguh menarik untuk dibincangkan.

Lebih-lebih lagi dalam konteks masyarakat majmuk di Malaysia dan terdapatnya pandangan-pandangan yang mengatakan bahawa usaha perpaduan tersebut perlu lebih menyeluruh dan melibatkan semua bangsa di Malaysia.

Dalam masa yang terdekat ini, dua kaedah tersebut mungkin secara relatif adalah lebih sukar untuk mencapai matlamatnya.

3. Oleh yang demikian, kaedah ketiga iaitu perpaduan melalui kesepakatan antara parti-parti Melayu boleh dipraktikkan selari dengan segala usaha jangka panjang. Ia lebih berupa usaha untuk memurnikan perpaduan melalui semangat kolektif di antara parti politik Melayu.

Perpaduan yang dimaksudkan ialah perpaduan dalam sebulat suara bersetuju mempraktikkan atmosfera berpolitik yang saling hormat menghormati, tidak tindas menindas, tidak prejudis, tidak caci mencaci dan saling bantu membantu antara parti-parti Melayu.

Abraham Lincoln pernah berkata, "Undi kita mungkin berbeza, tetapi bukan pada harapan kita".

Dalam konteks perpaduan bangsa Melayu ini, penulis berpendapat bahawa kata-kata tersebut begitu relevan sekali. Biarpun parti-parti Melayu mempunyai perbezaan fahaman politik dan penyokong- penyokong, kita tetap mempunyai satu harapan ataupun matlamat asas iaitu merealisasikan perjuangan bangsa Melayu.

Jika ada agenda-agenda Melayu yang berbangkit seperti pelajaran, ekonomi dan sebagainya, parti-parti Melayu ini mampu disatukan dengan pantas, tanpa kerumitan, mencari jalan dan mencapai kata sepakat dalam perkara-perkara yang berbangkit itu. Jika kita perhatikan, pendekatan ini juga merupakan satu kaedah perpaduan dan penyatuan bangsa Melayu.

Ia tidak begitu rumit dan tidak akan berlaku pertindihan ataupun limpahan pemimpin Melayu. Malah politik menjadi lebih bersih.

Tetapi yang terpenting sekali ialah ia menguntungkan kaum Melayu. Semestinya ia akan turut menguntungkan seluruh kaum lain di Malaysia.

Realitinya, jika kita renungi antara kedua-dua parti Melayu ini, terdapat lebih banyak persamaan daripada perbezaan. Malangnya, yang lebih tertonjol di mata dunia, adalah perbezaannya, yang sebenarnya merupakan kelemahan-kelemahan kita sendiri.

Seperkara lagi, usaha penyatuan bangsa Melayu ini tidak akan dapat lari daripada ranjau duri dan rintangan yang sengaja menyusahkan proses metamorfosis bangsa Melayu ini.

Kita tahu ada pihak-pihak yang akan rasa tergugat ataupun memandang sinis kepada usaha ini. Biar apa pun dakwaan mereka, penulis pasti kesinisan dan keegoan itu bukan kerana memandang rendah pemimpin-pemimpin Melayu lain tetapi ia lebih berupa sandiwara manusia yang takutkan realiti dan bayang-bayangnya sendiri.

Tentunya kita juga tidak mahu agenda terbesar bangsa Melayu ini tenggelam timbul, bagaikan mengikut musim atau- pun hilang begitu sahaja apabila kehangatannya pudar dan ditelan dek peredaran masa.

Jika kita selidiki, kerap kali agenda- agenda bersangkutan dengan orang Melayu yang sudah tidak lagi kedengaran dan lenyap kerana tiada momentum dan kehangatannya lagi.

Artikel Penuh: http://ww1.utusan.com.my/utusan/info.asp?y=2008&dt=0730&pub=utusan_malaysia&sec=rencana&pg=re_01.htm&arc=hive#ixzz3ppzkeu4y