KERJASAMA UMNO & PAS : YANG DISEMBUNYIKAN OLEH PORTAL PRO-PEMBANGKANG !

Dalam cubaan portal-portal pro-pembangkang mengelirukan rakyat dan melaga-lagakan kepimpinan PAS tentang kerjasama di antara PAS dan UMNO, perkara yag sebenarnya adalah seperti yang dilaporkan di bawah.

Laporan di bawah tidak mungkin akan disiarkan oleh portal-portal pro-pembangkang : 

Keputusan Presiden PAS, Datuk Seri Abdul Hadi Awang, menjalinkan hubungan baik dengan Presiden UMNO, Datuk Seri Najib Razak adalah dengan restu daripada kepimpinan PAS Pusat.  

Naib Presiden PAS, Datuk Mohd Amar Nik Abdullah, berkata hubungan yang baik itu bukan dilaksanakan secara bersendirian oleh Abdul Hadi yang juga Ahli Parlimen Marang. 

Beliau berkata, semua kepimpinan PAS bersetuju hubungan baik diadakan dan bekerjasama dengan UMNO khusus dalam perkara yang membabitkan kepentingan Islam dan rakyat. 

"(Abdul Hadi) berbaik dengan UMNO dan menjalinkan hubungan baik dengan Najib, semua pihak dalam PAS setuju bagi perkara yang menyentuh kepentingan Islam dan rakyat. 

"Perkara ini dibincang di peringkat PAS Pusat dan dalam lajnah politik (PAS) dan berbaik dengan UMNO ini bukan keputusan Presiden seorang, ia adalah keputusan parti.  

"Kita (boleh bekerjasama) bukan setakat dengan UMNO, dengan sesiapa pun boleh untuk kepentingan Islam dan rakyat," katanya kepada pemberita selepas mesyuarat ECXO di Kota Darulnaim di sini, sebentar tadi. 

Beliau mengulas hubungan baik antara Abdul Hadi dan Najib sejak kebelakangan ini dan ia semakin ketara selepas Najib merasmikan Multaqa Serantau Alumni Al- Azhar Malaysia yang turut dihadiri Hadi yang memberi ucaptama pada multaqa itu. 

Abdul Hadi juga dalam ucaptama pada multaqa itu menegaskan umat Islam di negara ini wajar mengetepikan perbezaan fahaman politik dan mengukuhkan perpaduan jika tidak mahu melihat suasana kucar kacir seperti di Asia Barat. 

Berikutan itu juga Najib turut menghulurkan salam silaturahim dan mengajak PAS untuk sama membangunkan negara mengikut syariat Islam sebenarnya - sumber

Sebelum ini MiM telah menulis bahawa terdapat tiga kaedah yang boleh digunakan iaitu:

1. Mewujudkan hanya satu parti Melayu.
2. Mewujudkan satu induk untuk semua parti Melayu.
3. Mewujudkan perpaduan melalui kesepakatan di antara parti-parti Melayu.

1. Kaedah pertama, hanya satu parti Melayu adalah yang paling ideal sekali iaitu mewujudkan satu wakil parti politik orang Melayu. Satu parti Melayu sudah cukup untuk menjamin kekuatan dan penerimaan sebulat suara seluruh bangsa Melayu di negara ini.

Dengan jaminan politik, bangsa Melayu dapat kembali menumpukan matlamat asas iaitu memajukan bangsa, sama ada dari segi agama, pelajaran, ekonomi dan sebagainya. Melaluinya juga, segala sandiwara yang membuka pekung di dada orang Melayu dapat dihindarkan daripada terus tersebar luas ke seluruh dunia.

Persoalannya, apakah ia boleh menjadi kenyataan?

Jika kita perhalusi, kaedah penyatuan seperti di atas memerlukan pengorbanan yang amat besar, terutamanya di kalangan pemimpin parti politik Melayu itu sendiri.

Pengorbanan yang dimaksudkan ialah sesetengah daripada mereka mesti bersedia untuk melepaskan jawatan dan kuasa yang selama ini dikecapi semasa berada dalam parti masing-masing kerana penyatuan besar-besaran menjadi satu parti tunggal akan menyebabkan berlakunya pertindihan ataupun lebihan pemimpin.

Dalam konteks realitinya hari ini;

a) Apakah pemimpin-pemimpin Melayu sanggup melepaskan kesenangan dan kuasa masing-masing demi penyatuan bangsa?

b) Apakah bangsa Melayu hari ini akan dapat menyaksikan sendiri penyatuan suara hati dan politik ala Malayan Union tahun 1946?

2. Politik bangsa Melayu pernah mengguna pakai kaedah kedua iaitu satu induk untuk semua parti Melayu.

Ia berada di bawah satu bumbung, yang dikenali sebagai Parti Perikatan.

Biarpun  UMNO dan Pas tidak menjadi satu tetapi mereka pernah berada di dalam satu rumah yang sama.Penyatuan sebegini rupa tetap akan menguntungkan bangsa Melayu kerana tidak akan berlaku pecah undi.

Kekuatan politik bangsa Melayu akan tetap berkisar di dalam rumah itu sahaja. Malah, perbezaan pandangan antara parti-parti Melayu boleh diselesaikan secara dalaman.

Cara begini juga dapat mewujudkan persaingan yang sihat di antara parti-parti dengan masing-masing berlumba-lumba menyediakan program- program sosial untuk merapatkan diri dengan rakyat biasa.

Persoalannya sekarang ialah jika kaedah ini digunakan, apakah akan berlaku kompromi antara UMNO dan Pas dalam menentukan induk (rumah) yang bakal dikongsi di antara mereka?

Persoalan ini sungguh menarik untuk dibincangkan.

Lebih-lebih lagi dalam konteks masyarakat majmuk di Malaysia dan terdapatnya pandangan-pandangan yang mengatakan bahawa usaha perpaduan tersebut perlu lebih menyeluruh dan melibatkan semua bangsa di Malaysia.

Dalam masa yang terdekat ini, dua kaedah tersebut mungkin secara relatif adalah lebih sukar untuk mencapai matlamatnya.

3. Oleh yang demikian, kaedah ketiga iaitu perpaduan melalui kesepakatan antara parti-parti Melayu boleh dipraktikkan selari dengan segala usaha jangka panjang. Ia lebih berupa usaha untuk memurnikan perpaduan melalui semangat kolektif di antara parti politik Melayu.

Perpaduan yang dimaksudkan ialah perpaduan dalam sebulat suara bersetuju mempraktikkan atmosfera berpolitik yang saling hormat menghormati, tidak tindas menindas, tidak prejudis, tidak caci mencaci dan saling bantu membantu antara parti-parti Melayu tanpa perlu pembubaran mana-mana parti itu.

Abraham Lincoln pernah berkata, "Undi kita mungkin berbeza, tetapi bukan pada harapan kita".

Dalam konteks perpaduan bangsa Melayu ini, penulis berpendapat bahawa kata-kata tersebut begitu relevan sekali. 

Parti-parti Melayu masih lagi entiti yang berlainan serta mempunyai perbezaan fahaman politik dan penyokong- penyokong tetapi kita mempunyai satu harapan ataupun matlamat asas iaitu merealisasikan perjuangan bangsa Melayu.

Jika ada agenda-agenda Melayu yang berbangkit seperti pelajaran, ekonomi dan sebagainya, parti-parti Melayu ini mampu disatukan dengan pantas, tanpa kerumitan, mencari jalan dan mencapai kata sepakat dalam perkara-perkara yang berbangkit itu. Jika kita perhatikan, pendekatan ini juga merupakan satu kaedah perpaduan dan penyatuan bangsa Melayu.

Ia tidak begitu rumit dan tidak akan berlaku pertindihan ataupun limpahan pemimpin Melayu. Malah politik menjadi lebih bersih.

Tetapi yang terpenting sekali ialah ia menguntungkan kaum Melayu. Semestinya ia akan turut menguntungkan seluruh kaum lain di Malaysia.

Realitinya, jika kita renungi antara kedua-dua parti Melayu ini, terdapat lebih banyak persamaan daripada perbezaan. 

Malangnya, yang lebih tertonjol di mata dunia, adalah perbezaannya, yang sebenarnya merupakan kelemahan-kelemahan kita sendiri.

Seperkara lagi, usaha penyatuan bangsa Melayu ini tidak akan dapat lari daripada ranjau duri dan rintangan yang sengaja menyusahkan proses metamorfosis bangsa Melayu ini.



SHARE ke whatsapp :

Tweet